MIĘKINIA - PIERWSZE FORUM GMINNE

jarek

A może warto by było wyjść do tej "libacyjnej młodzieży"
i spokojnie z nimi porozmawiać, dając im coś do roboty?

Nie ma już autorytetów hmmmmm?

Poopowiadać o żołnierzach wyklętych,
o Powstaniu Warszawskim, Odsieczy Wiedeńskiej?
itp.?

nie chcę wdawać się w dyskusję bo w taki sposób nie rozwiążecie problemów...

A może zaprosić pana donosiciela opowie jak kasę zarabiać...
albo mlekopija...? poopowiada jakie są walory świeżego, białego napoju????

Ja mogę przyjechać i zagrać na gitarze jak potrzeba...

PS
Zapraszam w niedziele do Wilkszyna...
szczegóły - w innym temacie

master

tuby_lec

tuby_lec

Endorfina

master

A nie dostrzegłaś tam słupków do zawieszenia siatki?
to może się lepiej przyjrzyj.
Rzeczywiście nie da się dokopać piłki do skalniaka.

Radowan

master

Radowan

Zgadza się, wiele osób w tym roku utonęło. Wiele dzieci zmarło też w wyniku "zapomnienia" w rozgrzanym aucie na parkingu przed sklepem.
Idąc Twoim tokiem rozumowania - dobrze, że w Mrozowie nie ma już basenu, bo uratowało to wiele istnień ludzkich przed śmiercią.
To, że młodzież woli "dać w płuco" albo napić się nie może być zrzucane na decentralizację, albo to, że ktoś chce zorganizować miejsce do wspólnego biesiadowania.
Chodziłem do szkoły w Mrozowie, w czasie kiedy budowana była przybudówka w dużej szkole, w której teraz są kible.
Bawiliśmy się w ganianego przy górze kamieni na fundamenty i pojemnikach z gaszonym wapnem, biegaliśmy na popękanej płycie szamba między budynkami gospodarczymi. Na boisku do piłki ręcznej po deszczu była warstwa mega śliskiej glinki i wystające kamienie.
Przed próbami do I-szej komunii św. najlepszy ganiany był na kościelnym murze i tym po przeciwnej, zamkowym.
Dało się... wszystko było super, mimo, że sam czasem miałem obite conieco.
Mam dziecko trzyipółletnie. Uwierz mi, że niewiele jest istot bardziej ruchliwych.
Bawi się i na murkach i na kamieniach i w wodzie zanurza się po szyję (dalej na razie się boi), wspina się na drzewa i nietylko.
Takie są dzieci i tak poznają świat.
Nie wymądrzam się i nie wywyższam. Boję się o niego, ale nie zabraniam. Ostrzegam i tłumaczę o konsekwencjach (robię to i przed i po organoleptycznym poznaniu świata).
Nie mogę mu zabronić uczyć się, bo nie chcę zrobić z dziecka "helicopter parents child", jak to już mówi się o tym pokoleniu dzieci, które zaczynają życie (poczytaj w necie, będziesz wiedział o co chodzi).
Chcę, żeby wiedział co jest złe a co dobre, co można a czego się nie powinno.

tuby_lec

Radowan

Ale co opisać?
Co na nim ma być?
Jutro będę i chciałbym spełnić obietnicę...
Bo następnym razem to nie wiem kiedy, a mam piękny biały kawałek Jeleniogórskiego marmuru.

master

Endorfina

Wiesz co, master, że od kiedy zacząłeś mówić, to naprawdę zdumiewa mnie to, co mówisz

master

Co Cię tak zdumiewa, że nie chcę cepelii pod domem?, chcę spokoju?

Radowan

Nie wiem co Ciebie boli?
Czy to że ludzie się organizują i chcą coś wspólnie, dla wspólnej korzyści zrobić?
Czy to, że nie bierzesz w tym udziału, bo nie chce się Tobie ruszyć i coś zrobić?
Czy boli Ciebie to, że coś się zmienia (nie podlega dyskusji czy na dobre czy na złe) a Ty stoisz w miejscu i nie potrafisz się przystosować do zmieniającego się świata?

W odpowiedzi na pytanie:
Odwracam głowę na wschód i widzę pusty plac z przetrzebionymi starymi drzewami w celu... A.M.D.G.?
Pamiętasz buka czerwonego na środku parku? Były dwa. Na jednego cudownie było popatrzeć w słoneczny poranek idąc do pracy. Niedawno biegał tam pies na lince rozciągniętej między dwoma drzewami. Pamiętasz kasztana przy klasztornym murze - mniej-więcej na środku? Nie ma go, jak wielu innych drzew w przypałacowym parku. Tak jak nie ma dzikiego bzu przy tym płocie i przejścia między murem a przyzamkowym budynkiem.
Widzę zamulony i zaniedbany staw zarybiony karpiem, trzebiony bezmyślnie z niedobitków, które tam kiedyś były, do niedawna zasilany dwoma ściekami z domu opieki i [...] wie czyimi jeszcze.
Widzę park na którym kiedyś na dwóch górkach dzieciaki szalały na sankach - a dzisiaj jest zagrodzony.
Na placu na którym dzisiaj jest plac który Ciebie swędzi było bagno, krzaki i zarośla. Walący się płot i ww krzewy uniemożliwiały poruszanie się po pseudo chodniku. Teraz to jest.
Patrzę na zachód i widzę, że walący się płot, za którymi było bagno zamieniono na plac, który służy ludziom. I dzieciaki się na nim bawią. Nawet widziałem te o których mówisz że uciekają przed niebezpieczeństwem do małego domku pod lasem. Na którym został duży stary dąb i grusza. Więcej drzew nie pamiętam, jeśli były i zostały wycięte szkoda, ale widać trzeba było i ktoś tą decyzję podjął.

Jak napisałem wyżej zmiany są nieuniknione. Czasem na lepsze czasem na gorsze. Wiadomo tylko, że jeśli nie będzie się o nie dbać, natura się upomni o swoje, bo i ona nie znosi stagnacji.

Swoją drogą: warto by pomyśleć o odnowieniu niektórych zabawek bo nadgryzł je ząb czasu i powoli niszczeją.